"Трагедыя лявона" - «Раскіданае гняздо»

Паказ у драме Янкі Купалы \"Расіданае гняздо\" пошуку героямі шляхоў змагання за шчасце, зямлю і волю. Растлумачыць сэнс назвы твора Янка Купала Янка Купала Паказ у драме Янкi Купалы \"Расiданае гняздо\" пошуку героямi шляхоу змагання за шчасце, зямлю i волю. Растлумачыць сэнс назвы твора Паказ у драме Янки Купалы \"Расиданае гняздо\" пошуку героями шляхоу змагання за шчасце, зямлю и волю. Растлумачыць сэнс назвы твора сачынение сачыненiе



У драме паказана разарэнне і збядненне працоўнага беларускага сялянства. Гэты твор аб рэвалюцыйных імкненнях беларускага народа аб яго сацыяльных і нацыянхы спадзяваннях. Тэма \"Раскіданага гнязда\" узята з жыцця. У аснову сюжэта п\'есы пакладзены канкрэтны гістарычны факт, выпадак у сям\'і Луцэвічаў. З аўтабіяграфіі Янкі Купалы вядома, што яго продкі доўгі час арандавалі зямлю, якая належыла князю Радзівілу. Але па нейкім прычынам ён адбірае гэту зямлю ў дзеда.



Падзеі ў драме паказаны ў 1905г., калі народныя масы ўзняліся на змаганне за свае правы і свабоду. У п\'есе ставіцца пытанне: дзе шляхі да свабоды і шчасця, дзе праўда, як выратаваць сям\'ю ад галечы.



Лявон і Марыля шукаюць праўды з дапамогай закона. Яны прывыклі пакарацца і жывуць надзеяй на літасць, на справядлівае рашэнне суда. Лявон – нястомны працаўнік, спагадлівы бацька. Ён моцна і самаахвярна любіць сваю зямлю-карміцельку, аддае ёй усе сілы, не можа жыць без яе. Лявон лічыць зямлю, на якой працуе, сваей уласнасцю. Яна належыць яму па праву спадчыны, перайшла ад дзядоў і бацькоў. Лявон лічыць, што царсі суд узаконіць яго права на зямлю, якую хоча адабраць паніч, але дарэмна: суд і закон на баку памешчыка. У Лявона страчана апошняя надзея на справядлівасць. Даведзены да роспачы і адчаю, Лявон канчае жыцце прыгубствам. Самагубства Лявона -- пратэст супраць несправядлівасці, але пратэст чалавека знясіленага жыццем, не здольнага больш супраціўляцца эксплуататарам. Трагедыя Лявона ў тым што ён не бачыць і не ведае сапраўдных шляхоў за волю і землю. Толькі перад смерцю ён пачынае разумець, што праз суд нельга дабіцца праўды.



Жонка Лявона Марыля неяк нагадвае свайго мужа, але адрозніваецца вынослівасцю, жыцце-устойлівасцю, гэта маці-пакутніца. Шмат гора бачыла Марыля і мала радасці. Непасільная праца, беднасць, надарвалі яе сілы, цяжкая хвароба прыкавала да ложка, але яна мужна пераносіць усе нягоды жыцця. Набожная жанчына бачыць свае гора і тламачыць гэта \"божай карай\". Негледзячы на усе гэта яна захавала душэўную мяккасць і спагадлівасць, моцна любіць сваіх дзяцей. Яна хоча выхаваць іх і выратаваць ад смерці. Маці ў адчаі, што трэба разам з дзецьмі ісці на бадзянне па свеце. На вечныя мукі і здзекі. Яна сабе і дзецям шые жабрацкія торбы. У характары жанчыны шмат цярпівасці і пакорлівасці. Маці хоча прымірыць Сымона з панічам, угаворвае яго ісці ў панскі двор на службу. Але сын разумее свае жыцце па-іншаму. Ён лічыць, што прымірэнне з панічам было б здрадай, адступнасцю, прыніжэннем чалавечай годнасці. Вось чаму ён асуджае сястру Зоську за сувязь з панічом.



Купала паказвае, як пад уплывам усяго перажытага: смерць бацькі, ганьба сястры, страта зямлі, разбурэнне гаспадаркі, размова з незнаемым, Сымон духоўна аднаўляецца, расце яго сядомасць, змяняюцца погляды на жыцце. Цяпер ён разумее, што царскі закон не можа абараніць інтарэсаў працоўнага чалавека, \"трэба ваяваць розумам, а не тапаром\" і гютаму ён вучыць другіх. Сымон знаходзіць сваю сапраўдную мэту у жыцці – уступае на рэвалюцыйны шлях барацьбы. Стаць на гэты шлях яму дапамагае незнаемы. Разам з ім Сымон ідзе на \"вялікі сход па бацькаўшчыну\" змагацца за агульныя інтарэсы.