Вариант 1

Мяла Іван, нарадзіўся 03.07.1918 г. у вёсцы Сцяпок Старадубскага раёна Бранскай вобласці (Расея) у сялянскай сям'і.

Скончыў Асташкоўскі ветэрынарны тэхнікум (1939). Служыў у Чырвонай Арміі намеснікам палітрука, ваенветфельчарам. У 1943-1947 гг. вучыўся ў Ваенна-ветэрынарнай акадэміі. У 1947 г. паступіў на апошні курс Маскоўскага зааветэрынарнага інстытута і ў гэтым жа годзе скончыў яго. Працаваў ветлекарам у Старадубскім раёне (1947-1948), дырэктарам міжраённай калгаснай школы (1949-1952). У 1956 г. скончыў аспірантуру пры Ўсесаюзным інстытуце эксперыментальнай ветэрынарыі. У 1958-1962 гг. - навуковы супрацоўнік, загадчык лабараторыі ў Далёкаўсходнім навукова-даследчым ветэрынарным інстытуце, у 1962-1979 гг. - навуковы супрацоўнік Беларускага навукова-даследчага інстытута эксперыментальнай ветэрынарыі. Кандыдат ветэрынарных навук. Сябра СП СССР з 1967 г. Жыве ў пасёлку Кунцаўшчына Менскага раёна.

Узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны I ступені і медалямі.

Першае апавяданне апублікаваў у 1947 г. (часопіс «Огонёк»). Піша на расейскай мове. Змяшчаў нарысы ў бранскім альманаху «Край родной» і ў часопісе «Дальний Восток». Надрукаваў аповесці «Передний край» (часопіс «Неман», 1964), «Бытень» (часопіс «Наш современник», 1966), «Отлучка» (часопіс «Неман», 1977), «Засуха» (часопіс «Неман», 1987), «Карантин» (часопіс «Неман», 1989). Асобнымі выданнямі выйшлі нарысы «Нижневские животноводы» (Бранск, 1951), «Стародуб» (Бранск, 1951) і «Горит в степи маяк» (Благавешчанск, 1962), п'еса «Дело чести» (Масква, 1963), кніга аповесцей і апавяданняў «Настенькины смотрины» (1969), раманы «Низовские партизаны» (Благавешчанск, 1962), «Верность» (Масква, 1969), «Раскол» (1972), «Искушение Гарпины» (1975), «Повстанцы» (1980), «Принада» (1982), «Овсяный бунт» (1986).