Предъсловие доктора Франьциска Скорины с Полоцька в книги Иудиф-вдовици

Ф. Скарына згадвае гісторыю царства Асірскага, старажытнай дзяржавы Блізкага Усходу. Цар Навухаданосар паслаў войска на чале з Алафернам у Палесціну. Юдзіф выратавала родны горад, забіўшы военачальніка Алаферна,

Патрыятызм гэтай жанчыны, гаворыць Скарына, павінны ўсе наследаваць, не шкадуючы для людзей і бацькаўшчыны ні працы, ні багаццяў.

«Понеже от прирожения звери, ходящие в пустыни, знають ямы своя; птици, летающие по возъдуху, ведають гнезда своя; рибы, плывающие по морю и в реках чують виры своя; пчелы и тым подобная боронять ульев своих, — тако же и люди, игде зродилися и ускормлены суть по бозе, к тому месту великую ласку имають».