Iдэйна-тэматычная накiраванасць рамана Нiла Гiлевiча "Родныя дзецi" (2)

"Родныя дзецi" - твор з пастаноўкай глабальных чалавечых праблем: закаленне гiстарычнай i культурнай памяцi народа, прыроднага асяродзя, усяго спадчына-духоўнага, што вызначае аблiчча кожнага народа на зямлi. Прычым маштабнасць паэтычных задач канкрэтызуецца ў лесе асобнага чалавека, працоўнага раду, нацыянальнай рэчаiстасцi.

У працавiтым сялянскiм радзе, з якога выходзiць галоўны герой кампазiтар Сцяпан Вячэра. I ў наш час застаецца тыя каштоўнасцi, якiя пацверджаны вопытам пакаленняў: любоў да жыцця, любоў да зямлi, яе ўсеагульнай мацi, жывога i нежывога i сумленная праца на ей. Радасць падзей у сям'i, у айчыне, у свеце. Паэт раскрывае гэтыя iдэi праз перапетыi лесу герояў, праз канкрэтныя жыццевыя сiтуацыi i фiласофскiя гутаркi, упрыватнасцi дыялог памiж гасцямi перад пачаткам застолля ў гонар мацi. Iх трыважаць педагагiчныя праблемы i выхаванне пачуццяў, знiжэнне ўраўня маральнай культуры грамадства, разгульная дзейнасць якога небудзь Гламазды мелiаратара "такiя вывернуць з карэннем апошнi кусцiк на зямлi".

Паэт стварае яркiя, запамiнальныя характары, цiкавыя народныя тыпы. Жыццевай мудрасцю i грунтоўнасцю вылучаецца ў творы сцяпанаў дзядзька i брат Томас.